عدم برقراری ارتباط با بی نماز و فاسقان وبدکاران
تلاشها و دعوتهای شبانه روزی حضرت شعیب (علیهالسّلام) موجب شد که گروه اندکی از مردم ایمان آوردند ولی اکثریت آنها بر اثر غرور و سرکشی سزاوار عذاب سخت الهی گشتند.
از امام باقر (علیهالسّلام) نقل شده: «خداوند به شعیب (علیهالسّلام) وحی کرد که صد هزار نفر از قوم تو را عذاب خواهم نمود، شصت هزار نفر از نیکان آنها، و چهل هزار نفر از بدان را.» شعیب عرض کرد: بدان سزاوار عذابند، ولی نیکان چرا؟ خداوند فرمود: «داهَنُوا اَهْلَ الْمَعاصِی وَ لَمْ یغْضِبُوا لِغَضَبِی؛ برای این که آنان با گنهکاران مداهنه و سازش کردند، و به خاطر خشم من نسبت به آنها، خشم به آنها نکردند (و نهی از منکر ننمودند).»
خداوند در قرآن میفرماید: «وَ لَمَّا جاءَ اَمْرُنا نَجَّینا شُعَیباً وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَه مِنَّا وَ اَخَذَتِ الَّذِینَ ظَلَمُوا الصَّیحَه فَاَصْبَحُوا فِی دِیارِهِمْ جاثِمِینَ؛ و هنگامی که فرمان ما فرا رسید، شعیب و کسانی را که به او ایمان آورده بودند، به رحمت خود نجات دادیم و آنها را که ستم کردند، صیحه آسمانی فرا گرفت، و در دیار خود به رو افتادند و مردند.»